Evy (35 jaar) is mama van Hannelore (4 jaar).
Hannelore is net vier jaar geworden. Het is ongelooflijk hoe snel ze groeit en bloeit, zegt mama.
Als ik bedenk wat ze op vier jaar tijd leerde, dan kijk ik vol ongeloof naar mijn kleine grote wonder. Enkel de tafelmomenten verlopen niet vlot en daar maak ik me toch zorgen over.
Hannelore lust heel erg weinig en weigert ook nieuwe dingen te proeven. Ze zou het liefst alle dagen boterhammen met choco eten, ‘s morgens, ‘s middags en ’s avonds. Ik ben bang dat ze te weinig eet en daardoor geef ik wel vaker toe. Dan is die boterham met choco voor mij geruststellend.
Ik maak me echter wel zorgen. Hoe zorg ik ervoor dat Hannelore groenten en fruit durft te proeven en een gezonder eetpatroon krijgt?
'Hoe zorg ik ervoor dat Hannelore groenten en fruit durft proeven'?
Laten we starten bij de vraag:
"Hoe ziet een kleuter dit?"
Nieuwe dingen proeven is eng. Een fruitje of groente dat nog niet goed gekend is, ziet er voor een kleuter gek uit, voelt raar op de tong en ruikt vaak vreemd. Alle zintuigen worden gebruikt om te oordelen of die nieuwe voeding wel oké is om op te eten. Een nieuwe smaak moet daarenboven vaak meermaals geproefd worden, alvorens gewenning optreedt.
Bij deze moeilijke taak om iets nieuws te proeven hoort een kleuter jouw argumenten wel, maar gelooft ze daarom nog niet. De feiten blijven immers de feiten: die broccoli ruikt vreemd, ziet er niet uitnodigend uit en een boterham met choco wel. Dat is en blijft de veilige en makkelijke keuze.
Jouw adviezen over gezonde voeding of mogelijke buikpijn is voor een kleuter een ver-van-zijn-bed-show. Hij kreeg heel waarschijnlijk nog nooit buikpijn van die chocoboterham en voelt zich op dit moment prima.
Het grote plaatje zien en jouw lange termijn visie ten volle begrijpen, dat lukt een kleuter nog niet.
Zijn motivatie is bijgevolg geheel anders dan de jouwe, wat het overgaan tot actie een grote stap maakt.
5 tips om zelf mee aan de slag te gaan.
1. Probeer jouw kleuter te begrijpen.
Kan jij jouw kleuter begrijpen? Broccoli proeven is voor jou dan wel geen probleem meer, maar durf je in een vreemd land of op restaurant zomaar alles proeven? Of merk je bij jezelf ook een afwachtende houding als er iets ondefinieerbaar op je bord ligt?
2. Overtuig niet.
Overtuig niet dat bang zijn niet hoeft. Jouw kleuter IS bang. Help hem net dit gevoel te benoemen, te leren kennen en ook te accepteren, zonder jouw oordeel hier aan vast te hangen.
3. Dwing niet.
Dwing geen voedsel op, maar maak kleine tussenstappen in dit leerproces. Zoek naar tussenstappen die jouw kind wel de baas kan.
Eens ruiken, op de tong leggen, maar misschien in een eerste stap nog niet inslikken? Focus dus niet zozeer op het verwachte eindresultaat, maar geef tijd aan de weg daar naartoe.
4. Kijk welke vorm van ondersteuning nodig is.
Check ook bij elke tussenstap welke vorm van ondersteuning en nabijheid jouw kind daarbij nodig heeft. Jij die meekijkt, aanmoedigt of na verloop van tijd misschien enkel nog erkenning geeft met een knipoog, geeft steun en vertrouwen en zorgt voor een opbouw in zelfstandigheid in dit leerproces.
5. Hou de nood achter het gedrag voor ogen.
Veroordeel geen impulsieve ongefilterde uitspraken of gedrag, zoals ‘Eik!’ of uitspuwen van voedsel, maar begrens dit gedrag op een rustige manier. Door ook aandacht te geven aan de nood achter het gedrag, blijf je in verbinding met elkaar en kan je elkaar ook echt horen.
Help jouw kleuter door heel concreet een alternatief aan te geven dat wel sociaal aanvaardbaar is. Zeg dan niet: ‘Eet eens flink,’ maar geef bijvoorbeeld aan hoe je op een beleefde manier met een serviette eten uit je mond haalt als het niet lukt om het op te eten.
Kan jouw kind ook wat extra steun gebruiken bij het leren proeven? Download dan onze
spelfiche ‘Proefkaart’ Veel spelplezier!
Wil je graag onze andere artikels lezen?
